Waarom i18n in de repo agentic AI een betere vertaalpartner maakt

Onlangs werkte ik aan het opschonen van de lokalisatie van een Next.js-site en merkte ik hoe veel soepeler het werkt wanneer vertalingen in de repository zelf staan (bijvoorbeeld in content/en/*.json en content/nl/*.json). Als je een agentic AI toegang geeft tot de codebase, vertaalt die niet alleen tekst - hij begrijpt ook hoe teksten gebruikt worden, kan de bijbehorende code aanpassen en het resultaat verifiëren.

Waarom dit zo goed werkt voor kleine projecten

• Praktisch en snel: Voor zelfstandige ontwikkelaars en kleine teams is het vaak sneller om vertalingen bij de code te houden. Een AI kan een PR openen die tekst bijwerkt en de paar codeplekken aanpast die dat nodig hebben.
• Reële context: De agent ziet componenten, props en types. Daardoor vermijd je ongemakkelijke vertalingen omdat de agent kan controleren hoe een string daadwerkelijk wordt weergegeven, en hij kan keys hernoemen of verouderde fallbacks veilig verwijderen.
• Veilige wijzigingen: De agent kan typechecks en linters uitvoeren, kleine issues (zoals metadata-typen of ongebruikte imports) corrigeren en alleen wijzigingen indienen die automatische checks doorstaan.
• Alles in één keer: Wil je hardcoded labels vervangen in de hele app? De agent kan keys toevoegen, componenten bijwerken en de build valideren - zonder handmatig exporteren of importeren.
• Privacy en eigendom: Vertalingen blijven in de repo - geen externe service of aparte synchronisatiejobs.

Wanneer dit niet de beste keuze is

Deze aanpak is ideaal voor kleine tot middelgrote projecten. Bij grote enterprise-omgevingen, waar lokalisatie vaak door dedicated teams wordt beheerd, zijn workflowfuncties van gehoste platforms nuttig: role-based access, vertaal-UI's, translation memory en reviewprocessen. In zulke situaties is een gehoste i18n-oplossing (of een hybride setup) meestal geschikter.

Een praktische middenweg

Veel teams kiezen voor een hybride aanpak: houd kern-UI-strings in-repo zodat een agent snel en contextbewust kan aanpassen, en gebruik vertaaltools voor grootschalige lokalisatie door professionele vertalers. CI-checks verbinden beide werelden en zorgen dat updates veilig blijven.

Voorbeeld uit deze repo: de agent verving hardcoded UI-strings, verwijderde onnodige fallbacks en repareerde een paar TypeScript-metadatawaarschuwingen - alles in één PR. De wijzigingen waren klein, snel te reviewen en zonder verrassingen te deployen.